Τρίτη 8 Μαΐου 2018. Ώρα προσγείωσης 21.35. Προορισμός Παλέρμο.
Οχτώ άτομα κατέβηκαν από το αεροπλάνο. Οχτώ φίλοι που μοιράζονται κοινές εμπειρίες. Προσωρινοί κάτοικοι μιας πόλης στη βόρεια Ιταλία που ονομάζεται Πάρμα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για έναν προορισμό που με μάγεψε. Τη Σικελία.
Αν με ρωτούσε κάποιος ποια λέξη μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω Σικελία, θα έλεγα φαγητό! Και μετά θα ακολουθούσαν λέξεις όπως: παραλίες, καταγάλανα νερά, φιλόξενοι άνθρωποι, όμορφη τρέλα, αραβικές επιρροές, εξωτική ομορφιά.
Επιγραμματικά τα μέρη που επισκεφτήκαμε ήταν: Palermo, Scopello, Riserva dello Zingaro, Erice, Trapani, Marsala, και ένα μικροσκοπικό μαγευτικό νησάκι δυτικά της Σικελίας που ονομάζεται Favignana.
Tips για διαμονή και μετακίνηση στη Σικελία
Μιας και ήμασταν μεγάλη παρέα, η διαμονή μας σε όλα τα μέρη που επισκεφτήκαμε ήταν σε airbnb και το μεταφορικό μας μέσο δύο ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, το οποίο συνιστώ οπωσδήποτε. Ο μόνος τρόπος να δεις το νησί όπως του αξίζει είναι με αυτοκίνητο.
Πρώτο βράδυ : Palermo
Γνωστό σε όλους μας από το παιχνίδι «Μια νύχτα στο Παλέρμο». Αλλά πόσοι από εμάς ξέρουν πώς μοιάζει πραγματικά αυτή η πόλη; Εγώ πάντως είχα μια τελείως διαφορετική εικόνα στο μυαλό μου πριν πάω. Το Παλέρμο είναι αδιαμφισβήτητα μια πόλη έκπληξη.
Συνδυασμός Μαρόκου, Ιταλίας και Ελλάδας. Το ένιωθα σπίτι μου. Όλο το νησί μου θύμιζε την Κρήτη. Η πόλη είχε και κάτι από Θεσσαλονίκη και Μαρακές. Κορναρίσματα, βέσπες να ξεπετάγονται από παντού, φωνές στη λαϊκή, άνθρωποι απλοί, αλλά φιλόξενοι. Κουβαλούσαν αυτήν την όμορφη τρέλα. Οι παραλίες ισάξιες των δικών μας. Το φαγητό… ασύγκριτα νόστιμο! Τρώγαμε γύρω στις οχτώ φορές τη μέρα. Κάθε μπουκιά και ένα πυροτέχνημα γεύσεων. Τεράστιες μερίδες, πολύ οικονομικές και όλες μα όλες πεντανόνιστιμες!
Παλέρμο. Τι ζωντανή πόλη! Τρίτη βραδύ και ήταν γεμάτη με κόσμο. Στις πλατείες, στα μπαράκια, στα φαγάδικα. Όλα μένουν ανοιχτά μέχρι το πρωί. Μια πόλη που δε κοιμάται ποτέ! Ο καιρός ήταν υπέροχος. Περιπλανηθήκαμε για λίγο τριγύρω. Φτάσαμε σε μια μικρή πλατεία με μπαράκια την Piazza Sant’Anna. Σε ένα από τα μαγαζιά (drunks λεγόταν αν δε με απατά η μνήμη μου) ήπιαμε το κοκτέιλ «Πικάσο». Κρασί Πόρτο, βότκα και χυμό ανανά. Δε το λες ακριβώς ιταλικό, αλλά ήταν τέλειο!
Έπειτα κατευθυνθήκαμε στο δικαιολογημένα διάσημο μαγαζί «Passami ù coppu» και φάγαμε «αραντσίνα». Το arancina είναι ο λόγος που η Σικελία είναι διχασμένη στα δύο. Προσοχή! Στην ανατολική πλευρά του νησιού ονομάζεται arancinO. Στη δυτική arancinA. Αντίστοιχη με τη δική μας «μάχη» για το σουβλάκι/καλαμάκι ή το τυρί/κασέρι. Το arancina είναι τηγανητή μπάλα ρυζιού με γέμιση. Τι γέμιση; Ό,τι τραβάει η όρεξη σου! Χταπόδι, ραγού, μοτσαρέλα ή προσούτο. Δοκιμάστε επίσης cannolo με λαχανικά ή ψάρι, panzerotto και άλλα.
Θα επιστρέφαμε στην πόλη μετά από λίγες μέρες. Είχαμε άλλα σχέδια για αρχή.
Πρώτη μέρα: Riserva dello Zingaro και Scopello
Το Riserva dello Zingaro είναι ένα προστατευόμενο φυσικό πάρκο. Ιδανικό για πεζοπορία και κολύμπι στη θάλασσα. Τα αθλητικά παπούτσια είναι η καλύτερη επιλογή. Η περιοχή ξεκινάει από το Scopello, στο οποίο γευτήκαμε τα απλά, αλλά τόσο νόστιμα τυπικά Σικελιανά σάντουιτς ονόματι Pane Cunzato. Περιέχουν τυρί, ντομάτα, αγκινάρα, λάδι και ρίγανη. Θα τα βρείτε σε έναν φούρνο που λέγεται «Scopello pane cunzatu».
Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας θα συναντήσετε πολλές πινακίδες που οδηγούν σε διάφορες παραλίες ονόματι «Cala». Κολυμπήσαμε σε δύο παραλίες. Και οι δύο μικρές, αλλά πανέμορφες με πεντακάθαρα νερά, βοτσαλάκι και βουτιές από τους βράχους! Όποιες και να επιλέξετε θα μείνετε το λιγότερο ικανοποιημένοι!
Στο τέλος του πάρκου βρίσκεται το γνωστό San Vito lo Capo, το οποίο αξίζει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε. Εκπληκτικό τοπίο και υπέροχα νερά. Εδώ πρέπει να ομολογήσω ότι λόγω αναπάντεχων γεγονότων δεν το επισκεφτήκαμε, αλλά οφείλω να το αναφέρω!
Δεύτερη μέρα: Erice και Marsala
Το Erice είναι ένα μεσαιωνικό χωριό, κτισμένο ανάμεσα σε τείχη στην κορυφή ενός λόφου προσφέρει μαγική θέα. Είναι πολύ μικρό. Η περιπλάνηση στα δρομάκια του διαρκεί λίγο. Εκεί ήπια το πρώτο καφέ με γεύση φιστίκι. Ένα από τα πολλά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση στη Σικελία. Έχουν εμμονή με το pistacchio. Το βάζουν ΠΑΝΤΟΥ! Ναι ακόμα και στο καφέ τους, σαν σιρόπι. Όπως επίσης στο brioche, στο cannolo, και φυσικά στο παγωτό. Στο Erice επίσης δοκιμάσαμε το γνωστό Genovesi. Είναι ένα τοπικό γλυκό, σαν κέικ, με γέμιση crema pasticcera ή crema di ricotta. Στο παρελθόν φτιαχνόταν από τις μοναχές που κατοικούσαν εκεί. Θα το βρείτε στο μαγαζί «Antica Pasticceria Il Convento».
Μετά το Erice επισκεφθήκαμε τις αλυκές. Θα τις βρείτε με το όνομα Saline dello Stagnone di Marsala. Αράξαμε σε μια προβλήτα και χαζεύαμε τα kitesurfs. Σαν εκατοντάδες πολύχρωμες πεταλούδες στον ουρανό. Κάναμε βόλτα στη περιοχή και είδαμε τους νερόμυλους. Ώρα για aperitivo βλέποντας το ηλιοβασίλεμα. Το aperitivo είναι η καθημερινή απογευματινή συνήθεια των Iταλών. Κρασάκι και μεζεδάκια.
Τρίτη μέρα: Favignana
Στο Trapani νοικιάσαμε ένα σκάφος με τον απίστευτο καπετάνιο μας Ρόκκο, με σκοπό να επισκεφτούμε ένα μικρό νησάκι δυτικά της Σικελίας που λέγεται Favignana. Έχετε όλοι στο μυαλό σας την εικόνα του σέξι νεαρού skipper με τους κοιλιακούς; Ο Ρόκκο ήταν ακριβώς το αντίθετο! Γύρω στα 60, μακρυμάλλης, χωρατατζής, ο οποίος μας είπε την ιστορία του νησιού, μας έδειξε παλιές φωτογραφίες και μας πρόσφερε υπέροχο φαγητό το οποίο μαγείρεψε ο ίδιος. Συνιστώ αυτήν την εκδρομή, γιατί μόνο έτσι θα βρεθείτε σε παραλίες που δεν είναι προσβάσιμες από την ακτή και θα κολυμπάτε μόνο εσείς με τους… γλάρους! Το νησί φυσικά μπορείς να το γυρίσεις και με ποδήλατο ή μηχανάκι. Έχει πάρα πολλές παραλίες. Σε όποια και να πας, τα νερά και το τοπίο δε θα σε απογοητεύσουν. Οι παραλίες που πήγαμε εμείς δεν είχαν όνομα, ή τουλάχιστον δε το μάθαμε ποτέ, μιας κι όπως προανέφερα, δεν είναι προσβάσιμες από τη στεριά.
Υπάρχουν κάποιες γνωστές ωστόσο όπως η Cala Azzurra, Cala Rossa, Cala Rotonda (η οποία βρίσκεται στο δυτικό μέρος του νησιού, το λιγότερο τουριστικό) και Cala Trono. Η τελευταία ενδείκνυται για snorkeling.
Τέταρτη μέρα: Palermo
Πίσω στο Παλέρμο. Η πόλη αυτή διαφέρει πολύ από τις πόλεις της βόρειας Ιταλίας. Καθαρά αραβικό στιλ, ταράτσες, ανάγλυφα στους τοίχους και φοίνικες παντού. Λες και είσαι στο Μαρακές. Συμβουλή! Αφήστε τους χάρτες στην άκρη και περιπλανηθείτε! Χαθείτε στα στενά, περάστε από τη λαϊκή αγορά, ανακαλύψτε τις πλατείες!
Περνώντας τη Porta Nuova μπήκαμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Παρατηρείστε τα 4 ανάγλυφα αγάλματα. Ο καθεδρικός είναι το κόσμημα της πόλης. Είναι πανέμορφος και μέσα κι έξω. Ψηφιδωτά, χρώματα και μια μαγική θέα από την οροφή!
Από μια πιο τουριστική ματιά, θα σας πρότεινα επίσης να επισκεφτείτε την εκκλησία Santa Maria dell’Ammiraglio (La Martorana). Ο συνδυασμός των διαφορετικών χρωμάτων της είναι πολύ εντυπωσιακός. Το παλάτι Palazzo dei Normanni αξίζει επίσης μια επίσκεψη λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του.
Η Piazza Vigliena (ή γνωστή και ως Qattro Canti) έχει οκταγωνικό σχήμα με 4 γωνιακά κτίρια, τα οποία έχουν εντυπωσιακές προσόψεις. Από εκεί οδηγηθήκαμε στη Piazza Pretoria. Στη πλατεία βρίσκεται το πανέμορφο συντριβάνι Fontana Pretoria (ή Fonatana della Vergogna) με πάνω από 20 γυμνά αγάλματα. Είναι η μεγαλύτερη κρήνη της Σικελίας.
Η πόλη έχει επίσης δύο πολύ εντυπωσιακά θέατρα: το θέατρο Massimo και το θέατρο Politeama Garibaldi.
Μετά την περιπλάνηση αποφασίσαμε να πάμε στη Focacceria San Francesco για μεσημεριανό. Φάγαμε το διάσημο τοπικό σάντουιτς panu de la meuza. Μαλακό ψωμί, με πατσά ή σπλήνα μοσχαρίσια, πνευμόνι, ρικότα και τυρί Caciocavallo. Οι ντόπιοι συνηθίζουν να παίρνουν στο χέρι φαγητό και να αράζουν στην Piazza Marina, μια πλατεία με τα πιο μεγάλα δέντρα που έχω δει. Οι ρίζες τους και οι κορμοί τους ήταν πραγματικά τεράστιοι!
Το βράδυ πήγαμε για φαγητό στο Ferro di Cavallo, η εξυπηρέτησή του ήταν εκπληκτική. Παρόλο που είχε πάρα πολύ κόσμο, θέλαμε να περιμένουμε να αδειάσει κάποιο τραπέζι, επειδή είχαμε ακούσει τα καλύτερα από ντόπιο. Μας έβγαλαν ένα τραπεζάκι στο όρθιο και μας κέρασαν κρασί και μεζεδάκια. Όταν μας βρήκαν τραπέζι ήμασταν ήδη χορτάτοι! Δε μπορέσαμε φυσικά να αντισταθούμε σε περισσότερο φρέσκο ψάρι και θαλασσινά. Ωστόσο, το μενού έχει και πολύ καλά κρεατικά και vegan πιάτα.
Θυμάστε τη μικρή πλατεία που σας είπα στην αρχή του άρθρου; Ξαναπήγαμε για το γνωστό κοκτέιλ. Το highlight της βραδιάς ήταν που εμφανίστηκε ένα παλικάρι με μηχανάκι και φορητό ηχείο και ξαφνικά όλη η πλατεία μεταμορφώθηκε σε ένα μεγάλο κλαμπ. Αυτό είναι το Παλέρμο που γνώρισα και ερωτεύτηκα!
Η Σικελία είναι ένα πολύ μεγάλο νησί με πάρα πολλά μέρη για να δεις. Εκατοντάδες παραλίες να κολυμπήσεις, πολλές και ωραίες πόλεις και χωριά, αμέτρητα φαγητά να γευτείς. Στις λίγες αυτές μέρες που μείναμε, πήραμε μια μικρή γεύση μόνο από τη δυτική πλευρά του νησιού. Φυσικά και υπάρχουν πολλά άλλα μέρη να εξερευνήσετε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όπου και να επιλέξετε να πάτε, το νησί αυτό δε θα σας απογοητεύσει. Arrivederci Sicilia!
Από την Μαρίνα Κουκουλανάκη
Διαβάστε επίσης:
- Βερόνα: γεύση από αγάπη!
- Ρώμη: η ιταλική φινέτσα σε όλο της το μεγαλείο!
- 6+1 πιάτα για να αγαπήσεις τη Ρώμη!
- Τα πολιτισμικά μυστικά της Βενετίας μόλις αποκαλύφθηκαν!
- Castello: η διαφορετική πλευρά της Βενετίας!
- Dozza: ένα όμορφο γραφικό χωριό στη Βόρεια Ιταλία!
- Μαρανέλλο: Η πόλη της Ferrari!
- Φλωρεντία: Τέχνη και γοητεία!
