Βορειοανατολικά της Μήλου υπάρχει ένα μικρό νησάκι που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα πιο λίγοι έχουν επισκεφθεί. Λέγεται Κίμωλος. Το όνομά της το πήρε από το λευκό της πέτρωμα που μας δίνει την πρώτη ύλη για την κιμωλία.
Μπορείς να φτάσεις στην Κίμωλο με δύο τρόπους: Είτε με το καράβι της γραμμής που περνάει από όλες τις Κυκλάδες είτε με το μικρό ferry boat (Παναγία Φανερωμένη) το οποίο κάνει διαρκώς και σε ελάχιστη τιμή την απόσταση Μήλος-Κίμωλος (απόσταση περίπου είκοσι λεπτών). Όταν φτάσεις στην Κίμωλο, το καράβι θα σε αφήσει στην Ψάθη. Ένα μικρό λιμανάκι, με ψαροκάραβα και ιστιοπλοϊκά. Εκεί, μπορείς να περπατήσεις τον κόλπο, ο οποίος αποτελείται από μικρά μαγαζάκια, καφέ και ταβέρνες.
Η Χώρα είναι μία ανηφόρα απόσταση. Μπορείς να περπατήσεις χαζεύοντας τα μικρά απλοϊκά σπιτάκια, τα απέραντα λιβάδια, τις ψιλόλιγνες συκιές και τα τροφαντά γαϊδουράκια. Πάντα όμως υπάρχει και η επιλογή του λεωφορείου, το οποίο μοιάζει περισσότερο με ιδιωτικό βανάκι. Μάλιστα, το λεωφορείο αυτό έχει πάνω στο τζάμι γραμμένο το τηλέφωνο του οδηγού και όποιος θέλει κάποια εξυπηρέτηση ή διευκρίνηση μπορεί να τον πάρει τηλέφωνο!
Οι περισσότεροι κάτοικοι μένουν στο κάστρο της Κιμώλου, το τείχος του οποίου αποτελείται από τα σπίτια τους. Μικρά τετράγωνα κατάλευκα κουτάκια με μπλε παράθυρα, στο χρώμα του Αιγαίου. Μία βόλτα ανάμεσα στα σπιτάκια των Κιμωλιάτων και γεμίζουν τα ρουθούνια σου με το άρωμα των φρεσκοπλυμένων ρούχων που κρέμονται ανάμεσα στα σπίτια και των φρεσκομαγειρεμένων τοπικών συνταγών. Μελένια, τυρένια, λαδένια, κανελάδα… Το εξωτερικό του κάστρου ζωντανεύουν μικρά πολύχρωμα μαγαζάκια. Άλλα πωλούν κοσμήματα, άλλα ρούχα, άλλα βιβλία. Ανάμεσα στα μαγαζάκια θα βρει κανείς καφετέριες να πιει τον καφέ του και μπαράκια να πιει το ποτό του.
Είσαι άνθρωπος της θάλασσας;
Η πιο κοντινή παραλία (και η μόνη στην οποία μπορείς να πας με τα πόδια) είναι η Γούπα Καρά. Κατεβαίνεις μία κατηφόρα για περίπου είκοσι λεπτά και καταλήγεις σε μία παραλία φτιαγμένη από βράχια αρκετά πλατιά και λεία ώστε να ξαπλώσεις με την πετσέτα σου ή να πάρεις φόρα για να ρίξεις βουτιά στο απέραντο.. σκούρο μπλε του Αιγαίου.
Αν θες να πας μακριά, τα Πράσσα με τα τιρκουάζ νερά και την λευκή άμμο είναι μία μοναδική πινελιά. Αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις μέσα στις σπηλιές και φώκιες!
Αν όμως θέλεις να κολυμπήσεις ανάμεσα σε μία ιστορία, τότε η κατάλληλη παραλία είναι τα Ελληνικά. Μόλις απομακρυνθείς από τα ρηχά (οπωσδήποτε με μάσκα και αναπνευστήρα), θα βρεις ένα ολόκληρο νησί βυθισμένο! Κάνε μακροβούτι και κολύμπα ανάμεσα στα αρχαία!
Αν πάλι ταξιδεύεις με οικογένεια, τότε κατάλληλη παραλία είναι η Μπονάτσα. Όνομα και πράγμα. Ποτέ δεν θα δεις κύμα.
Αν την διασχίσεις, θα περάσεις σε μία “κρυφή” παραλία, το Καλαμίτσι, το οποίο έχει μία μικρή ταβέρνα με φρέσκα ψάρια. Και αν καθίσεις να φας μέχρι το σούρουπο, θα δεις τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού να βγαίνει με τη βαρκούλα του στα ανοιχτά να πιάσει τα ψάρια της επόμενης μέρας.
Σημαντικό! Δεν θα χρειαστεί να πάρεις ομπρέλα για τον ήλιο. Απλώς πήγαινε νωρίς να προλάβεις ένα από τα μεγάλα αλμυρίκια! Είναι δέντρα που τρέφονται με αλμυρό νερό και έχουν σκιά βαθιά και ξεκούραστη. Καλό είναι όμως, να έχεις πάντα μαζί σου φαγητό και νερό καθώς δεν έχουν όλες οι παραλίες καντίνες.
Αν η θάλασσα δεν είναι του γούστου σου και προτιμάς τις πεζοπορίες, τότε μην παραβλέψεις το Σκιάδι, ένα φυσικό μνημείο από πέτρες σμιλεμένες από τον αέρα και σε σχήμα πελώριου μανιταριού. Η διαδρομή είναι σε υψόμετρο ανάμεσα σε λόφους και λιβάδια. Εξίσου όμορφοι είναι οι Ανεμόμυλοι του Ξαπλοβουνίου, 8 γραφικοί και παλιοί ανεμόμυλοι στην σειρά, σα να βγήκαν από παραμύθι.
Απέναντι από την Κίμωλο υπάρχει ένα μικρό ακατοίκητο νησάκι, η Πολύαιγος, η οποία αξίζει για τις πανέμορφες παραλίες της και την παρθένα φύση της. Καραβάκια που βρίσκονται στην Ψάθη κάνουν μονοήμερες εκδρομές στην Πολύαιγο σε προσιτές τιμές.
Δύο τελευταίες συμβουλές: Αν πας ποτέ στην Κίμωλο, αξίζει να ψάξεις τους Κιμωλίστες. Μία ομάδα εθελοντών που διοργανώνουν εκδρομές, θερινά σινεμά σε παραλίες, εκδηλώσεις. Όλα βέβαια δωρεάν. Ποιος ξέρει τι μπορεί να έχουν οργανώσει για τις μέρες που θα βρίσκεσαι εκεί… Κάτι ακόμα: δεν χρειάζεσαι χάρτη! Όπου κι αν πηγαίνεις, ρώτα τους ντόπιους. Θα σου εξηγήσουν πώς να πας πολύ καλύτερα!
Βγαίνοντας από το κάστρο και κατεβαίνοντας προς το ποτάμι δεν γίνεται να μην παρατηρήσεις έναν τοίχο όπου αναγράφεται με έντονα σκούρα μπλε γράμματα η φράση: “Κίμωλό μου, παράδεισό μου”. Αρκεί να κοιτάξεις αυτά τα μπλε γράμματα πάνω στην κάτασπρη πέτρα, κάτω από τον βαθυγάλανο ουρανό και με φόντο τα απέραντα χωράφια, για να καταλάβεις ότι ναι, είναι παράδεισος!
Από την Ελισάβετ Αναγνωστάκου
Διαβάστε επίσης:
- 5+1 λόγοι για να ερωτευτείτε την Αμοργό
- Μήλος: Ένα must visit νησί!
- Κουφονήσια: 7 λόγοι για να επισκεφτείς το παραδεισένιο νησί των Κυκλάδων
- 15 ώρες στη Μύκονο; Κι όμως γίνεται!
- Σέριφος: το κυκλαδίτικο νησί για όλα τα γούστα
- Σύρος: Το κέντρο των Κυκλάδων
- Εξερευνώντας την Τήνο
- Αντίπαρος: ο μικρός παράδεισος των Κυκλάδων!
